آیا انبیا آرزوی زندگی در این دوران را داشتند؟

دیروز خواندم که رئیس دولت کودتا فرموده است "انبیا آرزوی زیستن در این دوران را داشته اند". اولش به نظرم خنده دار آمد، ولی وقتی بیشتر فکر کردم دیدم نسبتا درست میگوید.

ابراهیم، با خیال راحت زن دومش را میگرفت و سارا هم اگر حرف اضافی میزد، مهرش را میگذاشت کف دستش و با لگد از خانه بیرونش میکرد.

نوح، برای جمع کردن حیواناتش مجبور نبود 800 سال آزگار جان بکند، یک سر به مرکز بسیج یا نماز جمعه میزد و تمام آنها را یکجا جمع میکرد.

موسی، وقتی میدید الکن تر از خودش تا ریاست جمهوری بالا رفته، روحیه از دست رفته اش را پیدا میکرد و اینطور تا آخر عمر دست به دامان این و آن نمیشد که به جایش حرف بزنند.

عیسی، لای این همه آخوند حرام زاده، حرام زادگیش به چشم نمی آمد و حوشحال بود.

محمد هم که در این دوران کشتار و تجاوز، هر آنچیزی که دوست داشت را میدید.

فقط می ماند، آدم، که به خاطر "آدم" بودنش، احتمالا مخالف جمهوری اسلامی بود و از کهریزک سر در می آورد.